Józef Sosiński (1922-2009)

Absolwent naszej szkoły – w 1936 r. ukończył czteroklasową Publiczną Szkołę Powszechną w Kwilczu (początkowo uczęszczał na zajęcia w Wituchowie), a w 1961 r., po samodzielnej nauce, zdał egzamin eksternistyczny w zakresie sześcioklasowej szkoły podstawowej. Fakt ten świadczy o olbrzymiej sile charakteru, determinacji w dążeniu do osiągnięcia celu.

Urodził się 1 lutego 1922 r. w Nowej Dąbrowie. W swoim życiu podejmował się różnych prac i sprawował wiele funkcji. W okresie wojny i okupacji pracował jako robotnik rolny w Wituchowie. Po wojnie – jako robotnik leśny w Rozbitku, później jako pomocnik listonosza, następnie znów jako robotnik rolny w Nowej Dąbrowie. Wreszcie w 1949 r. – jako referent rolny w Urzędzie Gminy w Kwilczu. W latach 1951-1954 r. był zastępcą Przewodniczącego Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej, a w grudniu 1954 r. został wybrany na Przewodniczącego Prezydium GRN, którą to funkcję pełnił do końca 1972 r. W latach 1973-1974 był sekretarzem Gminnej Rady Kółek Rolniczych w Kwilczu, a następnie do 1975 r. pracownikiem Spółdzielni Kółek Rolniczych w Kwilczu jako specjalista ds. BHP i ppoż. Od 1975 r. pracownik Urzędu Gminy w Kwilczu, najpierw jako samodzielny referent ds. grupy komunalno-drogowo-remontowej oraz prowadzenia magazynu materiałowego, a następnie jako kierownik grupy. Do grudnia 1987 r. radny GRN w Kwilczu. Był także aktywnym działaczem ochotniczej straży pożarnej, w latach 1968-1975 prezes OSP Kwilcz, od 1978 r. w Zarządzie Gminnym Związku OSP, w którym pełnił funkcję sekretarza. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, w tym najwyższe odznaczenie Związku OSP RP „Złoty Znak Związku” w 1997 r. oraz „Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski” w 1988 r. Zmarł 20 kwietnia 2009 r. w Kwilczu i został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym. W lutym 2017 r. Rada Gminy nadała mu pośmiertnie tytuł „Zasłużony dla Gminy Kwilcz”, przyznawany za wybitne zasługi dla rozwoju gminy.

Życiem potwierdził słowa Marka Twaina, że „nie ma takiej rzeczy, której nie można by osiągnąć pracą. Złe obyczaje przemienia w dobre, niszczy złe zasady, a odradza dobre”.

Dorota Wiśniewska i Marcin Lehmann