Zwykle w okolicy świąt Bożego Narodzenia, bądź świąt Wielkiej Nocy w naszej szkole miały miejsce szkolne rekolekcje, które przygotowywały nas do przeżycia ważnych dla nas świąt.  W tym roku tak się nie stało ze względu na pandemię i sposób nauczania.

Tydzień po świętach Zmartwychwstania Pańskiego obchodzimy Niedzielę Miłosierdzia Bożego, o której Pan Jezus s. Faustynie objawił: „Pragnę, aby pierwsza Niedziela po Wielkanocy była Świętem Miłosierdzia. W tym dniu otwarte są wnętrzności Miłosierdzia mego. Kto przystąpi do Źródła Życia, ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar (...) Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopóki nie wróci się z ufnością do Miłosierdzia mojego”. 

Każdy kto w tym dniu przystąpi z czystym sercem do Komunii świętej i odmówi Koronkę do Miłosierdzia Bożego przed obrazem Miłosiernego Pana  Jezusa otrzyma odpuszczenie kar doczesnych i wiecznych pod zwykłymi warunkami (tj. stan łaski uświęcającej, komunia św., brak przywiązania do grzechu i modlitwa w intencjach papieża)

Obraz miłosierdzia Bożego

Na obrazie przedstawiony jest Pan Jezus ubrany w białą szatę stojąc unosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, lewą ręką wskazuje na swoje serce, z którego wychodzą promienie: jasny niebieski i czerwony. ( jasny niebieski to woda, usprawiedliwiająca duszę, czerwony to krew, która jest życiem dusz)

Powstanie obrazu
Pan Jezus kazał namalować obraz i obiecał, że dusza, która będzie czciła ten obraz nie zginie.
            Są dwa obrazy Miłosiernego Pana Jezusa. Autorem pierwszego obrazu był malarz Eugeniusz Kazimirowski, prace nad nim trwały od stycznia do czerwca 1934 roku. Po raz pierwszy został pokazany wiernym w 1935 w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, czyli w dniu Święta Miłosierdzia Bożego w Ostrej Bramie w Wilnie. Obraz nie spodobał się Faustynie, gdyż nie odpowiadał pięknu jej wizji Jezusa. Jezus miał jej wówczas odpowiedzieć, że Nie w piękności farby ani pędzla jest wielkość tego obrazu, ale w łasce mojej.
Obecnie, obraz  ten znajduje się w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Wilnie
            Bardziej znaną wersją jest obraz wykonany w 1943 roku przez Adolfa Hyłę dla Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach. Jego kopie opatrzone słowami "Jezu ufam Tobie" w wielu różnorodnych językach są szeroko rozpowszechnione na całym świecie.

Z kultem obrazu miłosierdzia związane są trzy zasadnicze obietnice, które w objawieniach s. Faustynie Chrystus bardzo wyraźnie określił:

Dusza, która czcić będzie ten obraz nie zginie - czyli dał obietnicę wiecznego zbawienia;

Obiecuję także, już tu, na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi - chodzi o nieprzyjaciół zbawienia i osiąganie dużych postępów na drodze doskonałości chrześcijańskiej;

Ja sam bronić jej (duszy) będę jako Swej chwały w godzinie śmierci - obietnica łaski dobrej śmierci.

Jednak hojność Chrystusa nie ogranicza się tylko do tych trzech szczególnych łask. Skoro powiedział Podaję ludziom naczynie, z którym maja przychodzić po łaski do źródła Miłosierdzia , to tym samym nie postawił żadnych granic ani zakresowi, ani wielkości tych łask i doczesnych dobrodziejstw, jakich oczekiwać można, czcząc z niezachwiana ufnością obraz Miłosierdzia. Tak więc wykorzystajmy dobrze najbliższą niedzielę.