Podstawa programowa to obowiązkowy na danym etapie edukacyjnym zestaw treści nauczania oraz umiejętności, które muszą być uwzględnione w programie nauczania i umożliwiają ustalenie kryteriów ocen szkolnych i wymagań egzaminacyjnych. Podstawę programową dla wszystkich rodzajów szkół ogłasza minister odpowiedzialny za oświatę i wychowanie. Podstawę programową określa Rozporządzenie MEN (Dz.U. z 2017 r. poz. 356) w załącznikach dla: wychowania przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego; szkoły podstawowej, szkoły podstawowej dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, branżowej szkoły I stopnia, szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy, szkoły policealnej. Podstawę programową dla szkół średnich określa Rozporządzenie MEN (Dz.U. z 2018 r. poz. 467) w załącznikach dla: czteroletniego liceum ogólnokształcącego i pięcioletniego technikum, branżowej szkoły II stopnia dla uczniów będących absolwentami dotychczasowego gimnazjum, branżowej szkoły II stopnia dla uczniów będących absolwentami ośmioletniej szkoły podstawowej.

https://www.ore.edu.pl/2017/12/ppko/

Źródło ilustracji - https://www.migra.pl/zmiany2024

Program nauczania to opis sposobu realizacji celów i zadań ustalonych w podstawie programowej lub innych zadań wspomagających realizację tych celów. Program nauczania może obejmować wszystkie przedmioty związane z edukacją realizowaną w szkole odpowiedniego typu i szczebla, ale może również dotyczyć tylko jednego przedmiotu kształcenia.

Planowanie dydaktyczne to sporządzanie planów zajęć edukacyjnych (rozkładów materiału, wynikowych planów nauczania), które rozpoczyna działanie edukacyjne, jest pierwszą z czynności kierowania uczeniem się – pomagania uczniom. Plan dydaktyczny to dokument opracowany przez nauczyciela i zatwierdzony przez dyrektora, który zawiera uporządkowany wykaz efektów kształcenia, nadrzędny w stosunku do materiału nauczania, metod pracy czy środków dydaktycznych.

Rozkład materiału, a plan wynikowy.

Dawne rozkłady materiału konstruowane były pod kątem podziału zakresu materiału na jednostki lekcyjne, na których należało go zrealizować. W rozkładzie najważniejsza była ilość przerobionego materiału, a w planie wynikowym dominuje rzeczywisty wynik uczenia się. Ważniejsze są umiejętności, jakie uczeń opanuje na lekcji, niż ilość omówionego materiału. Z rozkładu materiału można dowiedzieć się, jakie wiadomości nauczyciel przekazał uczniom, jakie cele zrealizował, jakimi środkami i metodami się posłużył, ale nie można stwierdzić, jakie umiejętności zdobyli uczniowie. Z planu wynikowego dowiadujemy się nie tylko o tym, jakie umiejętności uczniowie zdobyli, ale także, jak one są oceniane. Plan wynikowy jest podstawą wszelkich działań związanych z diagnozowaniem, badaniem, mierzeniem i ewaluacją osiągnięć edukacyjnych uczniów.

PODSTAWA PROGRAMOWA

(przygotowana przez ministra

odpowiedzialnego za oświatę i wychowanie)

PROGRAM NAUCZANIA

(przygotowany przez wydawnictwo, które opracowało dany podręcznik lub autorski program stworzony przez nauczyciela, każdy program nauczania musi być zgodny z podstawą programową – wymaga akceptacji MEN, decyzję o wyborze programu realizowanego w danej szkole podejmuje Rada Pedagogiczna, tak powstaje Szkolny Zestaw Programów i Podręczników)

PLAN NAUCZANIA

(przygotowany przez nauczyciela i zatwierdzony przez dyrektora

na dany rok szkolny – dostosowany do danej grupy uczniów)